تکارتراپی
دیاترمی که بیشتر به عنوان درمان Tecar مخفف انتقال انرژی خازنی و مقاومتی شناخته می شود، یک تکنیک درمانی است که از جریان الکتریکی با فرکانس در باند رادیویی MF فرکانس های متوسط استفاده می کند. انرژی را در عمق از طریق بافت های بدن انسان منتقل می کند و باعث ایجاد یک اثر تحریک کننده زیستی می شود.
این درمانی است که در یک عمل پزشکی، معمولا توسط فیزیوتراپیست، بر روی بیمارانی با انواع آسیب شناسی که نیاز به توانبخشی، ورزش و همچنین درمان زیبایی دارند، انجام می شود.
تکارتراپی یکی از جدیدترین یافته ها در زمینه توانبخشی و درمان درد است. این یک روش غیر تهاجمی، ایمن و کارآمد است که با استفاده از دستگاهی قادر به تحریک گرما در داخل بدن برای ترمیم فرآیندهای التهابی است. مناسب در توانبخشی ورزشی به طور گسترده ای در ضایعاتی که آرنج، شانه، پشت، زانو را تحت تاثیر قرار می دهند و همچنین در بیماری های مزمن مانند استئوآرتریت و دهانه رحم استفاده می شود.
تا همین اواخر، هر نوع التهابی با تولید منابع انرژی خارجی، مانند تشعشعات با فرکانس بالا، امواج شوک اولتراسونیک یا مایکروویو درمان می شد.
مشکل در دستیابی به لایه‌های عمیق‌تر، اپراتورها را مجبور می‌کند از «قدرت‌های» بسیار قوی استفاده کنند که اغلب منجر به عوارض جانبی بسیار مهم می‌شود. امروزه، پس از بیش از 20 سال تحقیق علمی در صنعت بیوتکنولوژی، این امکان وجود داشت که با استفاده از فناوری جدیدی که فرآیندهای طبیعی خود ترمیم را برای تسکین در بدن فعال می کند، به صورت غیرتهاجمی عمیق انجام دهید. برای درمان درد و التهاب از هر نوع.
ماشین آلات مورد استفاده در Tecartherapy از طریق یک کاوشگر خارجی موفق می شود انرژی را از اندام های سالم زیست سازگار به آن بیماران منتقل کند.
این امر باعث افزایش اکسیژن و افزایش حمل و نقل مواد مغذی در جاهایی که مورد نیاز است، می شود. این کاتابولیت ها واسطه های التهابی درد را در یک زمان بسیار سریع حذف می کند.
تکارتراپی قادر است خون و سیستم لنفاوی را به صورت طبیعی و موضعی تحریک کند. به طور خلاصه، واکنش‌های فیزیولوژیکی را که بدن ما به طور طبیعی برای خود ترمیم بافت‌های بیمار انجام می‌دهد، کاتالیز و ترویج می‌کند. این منجر به تغییر قابل توجهی در فرآیندهای اختصاص داده شده به کاهش التهاب و درد می شود
درمان با تک تراپی
آسیب عضلانی
کپسولیت
درد در ناحیه گردن
سندرم تونل کارپال
گردن درد
ترومای استخوانی
تحریفات
آسیب های تاندون و بورسیت
کمردرد و سیاتیک
میوزیت و التهاب بافت عضلانی
آرتروز
درد لگن
پری آرتریت
کیست بیکر
فاشئیت کف پا
ریزوآرتروزی
تاندونیت کشکک
متاتارسالژی
سیاتیک کمر
تخلیه لنفاوی برای سلولیت و چاقی موضعی
اثرات بیولوژیکی تکارتراپی:
بهبود گردش خون با افزایش میزان مواد مغذی و اکسیژن
افزایش متابولیسم، به لطف “جریان بیشتر خون و افزایش دمای داخلی (معادله Van”t Hoff)
افزایش تبدیل انرژی درون سلولی
تعادل بهتر برای سلول های نواحی تحت درمان (آدیپوسیت ها، فیبروبلاست ها و غیره)
رپولاریزاسیون سلول ها
عبور ماتریکس خارج سلولی از پاتولوژیک به فیزیولوژیک
بهبود جریان وریدی و لنفاوی که شامل دفع موثرتر سموم و تخریب متابولیک است.