تناسب اندام
فعالیت بدنی به عنوان هر حرکت بدنی که توسط ماهیچه های اسکلتی ایجاد می شود و منجر به مصرف انرژی می شود تعریف می شود. مصرف انرژی را می توان بر حسب کیلو کالری اندازه گیری کرد. فعالیت بدنی در زندگی روزمره را می توان به فعالیت های شغلی، ورزشی، تهویه مطبوع، خانه و یا فعالیت های دیگر طبقه بندی کرد.
ورزش زیرمجموعه ای از فعالیت بدنی است که برنامه ریزی شده، ساختار یافته و تکراری است و هدف نهایی یا میانی آن بهبود یا حفظ آمادگی جسمانی است.
آمادگی جسمانی مجموعه‌ای از ویژگی‌هایی است که به سلامت یا مهارت مرتبط هستند. آمادگی جسمانی به عنوان «توانایی انجام کارهای روزانه با نشاط و هوشیاری، بدون خستگی مفرط و با انرژی کافی برای لذت بردن از اوقات فراغت و رویارویی با شرایط اضطراری پیش بینی نشده» میزان برخورداری افراد از این ویژگی ها تعریف شده است. را می توان با آزمایش های خاص اندازه گیری کرد.
اقدامات آمادگی جسمانی ارتباط نزدیکی با پیشگیری از بیماری و ارتقای سلامت دارد، بنابراین اندازه گیری اجزای آمادگی جسمانی قبل از برنامه های پیشگیرانه و توانبخشی رایج و مناسب است. آمادگی جسمانی را می توان از طریق فعالیت بدنی منظم و ورزش اصلاح کرد. مؤلفه های آمادگی جسمانی نشان داده شده است که رابطه مثبت معناداری با نتایج افزایش یافته در فعالیت بدنی، از جمله مشارکت ورزشی دارند.