فیزیوتراپی صورت
فلج صورت در اثر آسیب به عصب صورت یعنی عصب جمجمه ای VII که ماهیچه های صورت را تامین می کند، ایجاد می شود. بر اساس محل آسیب شناسی اتفاقی می توان آن را به دو نوع طبقه بندی کرد:
فلج مرکزی صورت
به دلیل آسیب بالای هسته صورت
فلج صورت محیطی
به دلیل آسیب در هسته صورت یا زیر آن
علل فلج محیطی صورت
نورون حرکتی فوقانی باعث سکته، تومور داخل جمجمه، اسکلروز چندگانه، سیفلیس،اچ‌آی‌وی، خونریزی
نورون حرکتی پایین باعث فلج ایدیوپاتیک یا بلز. این شایع ترین علت فلج صورت است.تومور
توموری که عصب صورت را فشرده می‌کند می‌تواند باعث فلج صورت شود، اما معمولاً عصب صورت در حین برداشتن تومور با جراحی آسیب می‌بیند. شایع ترین توموری که باعث فلج صورت در حین برداشتن جراحی می شود، نوروم آکوستیک (همچنین به عنوان شوانوم دهلیزی شناخته می شود) است.آسیب یاتروژنیک عصب صورت
بیشتر در تعویض مفصل گیجگاهی فکی، ماستوئیدکتومی و پاروتیدکتومی رخ می دهد.
ضربه
به ویژه شکستگی های استخوان تمپورال و ماستوئید.
مادرزادی
تعداد بسیار کمی از نوزادان با اختلالات مادرزادی عصب صورت متولد می شوند
فیزیوتراپی صورت
04
آوریل